Gün içinde hepimizin aklına pek çok kez parlak fikirler geliyor. En azından kendimize göre 🙂 Pek çoğu hayata geçemiyor, ya hiyerarşiye ya kurumsallığa ya kültüre ya burada olmaz’lara takılıyor. Bazen doğru yerde veya doğru zamanda olmuyoruz. Bazense fikrimizi ulaştıracak kimse bulamayabiliyoruz. Sonuçta o fikirler unutuluyor, hatta ‘biryerlere’ takıldıysa kendi gözümüzde değeri düşüyor ve hiç varolmamışçasına yokoluyorlar.

Kurumlarda insan kaynakları, sistem kurma, değişim ile uğraşanlar bilirler – pek çok öneriyi siz bir kurum çalışanı olarak getirirsiniz, kimse dinlemez, ama danışman tutar büyük paralar öderseniz birden herkes aynı önerileri pek beğeniverir 🙂 Bir toplantıda pek çok meslektaşımın bu konuda şikayet ettiğini duymuştum. Bazen de danışmandan kendi fikrinizi dinlerken kafanızı duvara vurmak gelir içinizden: bu güzelim fikir benimdi, ne zaman peşini bıraktım?

Fikirlerinize sahip çıkın. Bir not defteri edinin, en güzel ve zarifinden bir Moleskine mesela, ya da tablet veya akıllı telefonunuz varsa Evernote edinin. Aklınıza gelen fikirleri not edin. Ama düzenli olun, konulara göre güzelce ayırın (Evernote bu anlamda mucizevi bir uygulama). Arada bir notlarınızın üzerinden geçip geliştirin, bu sizi daha yaratıcı da yapacaktır. Ne zaman şirket / pozisyon / sektör değiştireceğiniz belli mi? Ne zaman karşınıza TEB’in http://www.icatcikar.com ‘u gibi yarışmalar çıkacağı belli mi? Hayat bu. Bir günde kendinizi bambaşka mecralarda akarken bulabilir, ve zamanında ürettiğiniz fikirleri mumla arayabilirsiniz:

‘Sezgi kafalarımızın içinde yanan bir lamba değildir. Kolaylıkla sönebilen titrek bir mum ışığıdır.’ Malcolm Gladwell

Not: Malcolm Gladwell’in bu cümlesi, bilinçaltımıza ve anlık kararlarımıza övgü tadındaki Blink’ten. Dün okudum bu cümleyi, aklıma takılı kaldı. Derken sabah twitter’da (uzun zamandır ilk kez) Gladwell twitlemeye başladı veee.. Tadaaa… Bu cümleyi yazdı. Hayır, ben tesadüflere inanmam 🙂