Ben esnaf bir babanın kızıyım. Ortaokulda komilik ve bulaşıkçılık yapmışlığım, lise ve üniversitede tezgahtarlık ve kasiyerlik, hatta bir ara paketçilik yapmışlığım var. Bu yaptıklarım o an çok doğal gelen, sonra üzerinde düşünmediğim anılarım arasında yer alır. Dı.

Sonra PERYON kongresinde Arzum CEO’su Murat Kolbaşı’nı dinledim. Enteresan bir cümle yakaladım konuşmasında:

…tuccar ailesi olan çalışan kaygan zeminde daha iyidir – beklentilerin karsılanmamasını yönetebilir…

Hakikaten, babanız tüccarsa bugün cebiniz para dolu olabilir, yarın babanız gelip paran var mı yarına ödeme var diyebilir. Bugün haftaya tatile gideceğinizi söyler, haftaya vazgeçer, önemli bir firmayla toplantı çıkmıştır. Hele bir de kriz atlatmış bir ailenin çocuğuysanız esnekliğiniz ve direnciniz çok daha fazladır.

Derken internette Özyeğin Üniversitesi’nin harika rektörü Prof Dr Erhan Erkut’un DijitalİK konferansındaki sunumunu dinledim. Temel işletme prensiplerinin herkes tarafından bilinmesinin işyerinde başarılı olmanın temeli olduğunu her daim savunan Erkut, konuşmasında Özyeğin Üniversitesi öğrencilerinin hangi dalda okursa okusun ilk sene Marks & Spencer, GAP gibi firmalarda staj yaptığını anlattı. İlk başlarda mühendislik okuyanların itiraz ettiğini ve bunu alakasız bulduklarını, kendisinin de öğrencilere ‘piyasayı, beklentileri, müşteriyi koklamayanın hayatta başarılı olamayacağını’ anlattığını söyledi.

Bunu dinlerken aklıma Outliers geldi (Malcolm’u anmadan yazı yazamayacağım sanırım). Malcolm Gladwell Amerika’nın çoğu başarılı avukatının Avrupa göçmeni Yahudiler olduğunu, bu kişilerin ortak özelliklerinin ailelerin Avrupa’dan terzilik yaparken göçen ve Amerika’da ticaret yaparak ayakta durmaya çalışan tüccar ailelerin çocukları olduğunun altını çiziyordu. Gladwell bu çocukların evde ticaret dinlediklerinden iş hayatına daha hazır başladıklarını öne sürüyor.

Ne dersiniz, tüm bunlara bir göz atınca başlık çok da iddialı değil, değil mi?